υδατάρθρωση

η, Ν

ιατρ. νόσος τών αρθρώσεων, που οφείλεται σε υπερκόπωση και κατά την οποία παρατηρείται υπερέκκριση και συσσώρευση αρθρικού υγρού μέσα στους αρθρικούς θύλακες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ύδωρ, ύδατος + άρθρωση].